人
Chham-khó 入
Kán-siá | 人 |
---|---|
Chiàⁿ-siá | 人 |
閩南語Siu-kái
音Siu-kái
意思Siu-kái
Ho̍ah-gí-giânSiu-kái
Pit-sūn | |||
Sû-gôanSiu-kái
Lūi-sū lâng ê thúi. Chi̍t-jī kó·-tāi ê pán-pún biâu-su̍t chi̍t-gê lâng kap pì kap thúi.
Hàn-jīSiu-kái
人 (pō͘-siú 9 人+00, 2 pit-o̍eh, chhong-khiat 人 (O), sì-kak 80000)
Chham-khóSiu-kái
- KangXi: 0091.010
- Dai Kanwa Jiten: 00344
- Dae Jaweon: 0190.010
- Hanyu Da Zidian: 10101.100
- Unihan data for U+4EBA
Bân-lâm-gúSiu-kái
Tho̍k-imSiu-kái
- (pe̍h-ōe) IPA: /[ laŋ˧˥ ]/ lâng
- (Chôan-chiu-ōe) IPA: /[ lɪn˧˥ ]/ lîn
- (Chiang-chiu-ōe) IPA: /[ ʑɪn˧˥ ]/ jîn
Bêng-sûSiu-kái
Ēng-hoat si̍p-kòanSiu-kái
- When by itself, 人 is always read as lâng. For compound words, Min Nan resembles Japanese, in that there does not seem to be a consistent rule for when to use the vernacular vs. literary pronunciation. Certain compounds will always use the vernacular (ex. siàu-liân-lâng young person), whereas others will always use the literary pronunciation (ex. hàn-jîn ethnic Han Chinese).
Pheng-siá lēng-lūiSiu-kái
Hân-gúSiu-kái
Hàn-jīSiu-kái
人
Eumhun:
- Siaⁿ-im (hangeul): 인 (revised: in, McCune-Reischauer: in, Yale: in)
- Miâ (hangeul): 사람 (revised: saram, McCune-Reischauer: saram, Yale: salam)
Hôa-gíSiu-kái
Hàn-jīSiu-kái
人 (pinyin rén (ren2), Wade-Giles jen2)
SûSiu-kái
|
Ji̍t-gíSiu-kái
Bêng-sûSiu-kái
人 (counter 人, hiragana ひと, romaji hito)
Hàn-jīSiu-kái
人 (grade 1 kanji)
Tho̍k-imSiu-kái
- On: じん (jin), にん (nin)
- Kun: ひと (hito)
- Nadzuke: きよ (kiyo), さね (kine), たみ (tami), と (to), ひこ (hiko), ひと (hito), ひとし (hitoshi), ふと (futo), むと (muto), め (me)
SûSiu-kái
Oa̍t-gíSiu-kái
Hàn-jīSiu-kái
人 (Yale yan4)
Oa̍t-lâm-gúSiu-kái
Hàn-jīSiu-kái
人 (nhân)